„Pszczoły po pożytkach głównych”

„Pszczoły po pożytkach głównych”

W lipcu kończy się pożytek główny, czyli lipy o ile nektaruje. Kwitnące chwasty dostarczają pyłki i nektar jedynie na potrzeby własne rodziny pszczelej. W niektórych okolicach mogą wystąpić pożytki kwitnącej nawłoci, która ostatnie lata bardzo obfituje. W rodzinach pszczelich tam gdzie matka kwalifikuje się do wymiany dajemy młoda matkę nieunasienioną. W ten sposób uzyskuje się przerwę w czerwieniu i zahamowuje się wychów zbędnych pszczół.

Po odwirowaniu miodu i przy braku czerwiu w plastrach należy przeprowadzić odymianie przeciw warozie lub zawiesić paski przeciw temu szkodnikowi pszczół.

Wykonujemy szczegółowy przegląd pasieki, podczas którego kontrolujemy siłę rodzin i jakość czerwia, stan zapasów pierzgi. Staramy się również dobrać najodpowiedniejsze plastry do zimowli oraz wstępnie ułożyć gniazda zimowe. Najlepsze do tego są plastry jasnobrązowe, z których wylęgło się już kilka pokoleń pszczół. Wszystkie plastry szare, zdeformowane, zbyt jasne przenosimy na brzegi gniazda.

Lipiec jest ostatnim terminem wymiany matek. Wymieniamy matki, które źle czerwiły, czerw rozbity i na ramkach jest go mało. Matki też można wykorzystać do okresowego czerwienia w rodzinach pomocniczych, które przed zimą połączymy. Jeżeli pożytek się skończył należy przystąpić do podkarmiania rodzin. Pszczoły po zakończeniu głównego pożytku są przepracowane i zginą jeszcze w jesieni lub na początku zimy.

Największe szanse na przeżycie zimy mają pszczoły, które wygryzły się w ciągu sierpnia i września z jajek złożonych w okresie od połowy lipca do końca sierpnia. Intensywny wychów nerwia w tym okresie jest, zatem warunkiem odmłodzenia rodziny.

Instruktor Okręgowy

PZD Okręg Opolski

ROD „Energetyk”

Piotr Gadziński